Ο Ρομαντισμός Ξανασυστήνεται- Από Πασέ σε It-Thing

«Το στυλ είναι το μέσο για να πεις ποιος είσαι, χωρίς να χρειαστεί να μιλήσεις»: Με αυτή τη λιτή, αλλά μεστή φράση αλήθειας, η Rachel Zoe αποτυπώνει την ουσία της μόδας ως καθρέφτη των προσωπικών και συλλογικών μας πεποιθήσεων. Η μόδα δεν είναι απλώς ένδυση, είναι έκφραση, δήλωση, επανάσταση. Είναι το σημείο συνάντησης της ατομικότητας με τη συλλογικότητα, το σταυροδρόμι όπου οι ιδέες φοριούνται στο σώμα και περπατούν στους δρόμους της καθημερινότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η λέξη "trend" παύει να είναι ένα ταμπού. Δεν υπαγορεύει, ούτε απαγορεύει — αντίθετα, προσφέρει. Τα trends δεν είναι φυλακή, είναι λέξεις, φράσεις, γλώσσα. Είναι το νέο λεξιλόγιο της δημιουργικότητας, της φαντασίας και της ανάγκης να δείξουμε να ποιοι είμαστε. Από την εποχή της πασαρέλας μέχρι τις πλατφόρμες των social media, οι τάσεις πάντα αντικατόπτριζαν την κοινωνική ψυχοσύνθεση και τον παλμό της εκάστοτε εποχής.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα; Το "brat πράσινο" — μια απόχρωση που ξεπήδησε μέσα από τις νότες του πιο πολυσυζητημένου άλμπουμ της χρονιάς, της Charli XCX. Ένα χρώμα που δεν έμεινε στις παλέτες του μακιγιάζ ή στις πασαρέλες, αλλά βρήκε θέση ακόμη και στα λευκά είδη, αποδεικνύοντας πως κάθε στοιχείο της μόδας έχει τη δύναμη να διαποτίζει την καθημερινότητα.

Φέτος, όμως, ο φακός στρέφεται αλλού: στη Sabrina Carpenter, στην επιστροφή της ρομαντικής, αυθεντικής θηλυκότητας. Η ηρεμία, η ισορροπία και το διακριτικό φως του ροζ τείνουν να κυριαρχήσουν. Το ρομαντικό τούλι, σε αποχρώσεις σχεδόν ποιητικές, θα ντύσει τους δρόμους με μια γλυκιά μελαγχολία — όσο "πασέ" κι αν ακούγεται, είναι μια πραγματικότητα που γεννιέται από την ανάγκη για τρυφερότητα και επανασύνδεση με το εσωτερικό βλέμμα.

Φέτος, εξυμνείται η ανόθευτη θηλυκότητα. Παύουμε να κρυβόμαστε πίσω από φαρδιά, ανδρόγυνα ρούχα που, αν και προστατευτικά, πολλές φορές λειτουργούσαν ως άμυνες απέναντι στο ανδρικό βλέμμα. Τώρα, η μόδα μάς καλεί να εμφανιστούμε όπως είμαστε: με ρομαντισμό, δύναμη, ευθραυστότητα και αυτοπεποίθηση.

Και παρόλο που βρισκόμαστε ήδη στη μέση της σεζόν, ποτέ δεν είναι αργά να δούμε τι μπορούμε να εντάξουμε στο στυλ μας — και, κυρίως, γιατί. Όχι απλώς για να φορέσουμε κάτι καινούργιο, αλλά για να πειραματιστούμε, να εκφραστούμε, να δηλώσουμε. Η μόδα είναι η τέχνη του εφήμερου, αλλά και της διαρκούς επανάληψης του εαυτού. Μια τέχνη που μιλά, ακόμα κι όταν εμείς σωπαίνουμε.

(Image credit: Getty Images; Lisa, Sabrina Carpenter, Timothee Chalamet)

Xρώμα Αισιοδοξίας

Κάθε χρονιά έχει το δικό της χρώμα- μια απόχρωση που καθορίζει τις τάσεις, τα look, ακόμα και τη διάθεσή μας. Αν το περασμένο έτος άνηκε στο «brat green» και τη ζωηρή του ενέργεια, φέτος τη σκυτάλη παίρνει ένα εξίσου αισιόδοξο χρώμα, το Butter Yellow. Πρόκειται για ένα απαλό, φωτεινό κίτρινο που αποπνέει ρομαντισμό και αισιοδοξία, ο,τι πιο αντιπροσωπευτικό της άνοιξης.

Η επιρροή του έγινε ήδη αισθητή στα κόκκινα χαλιά και στα social media- αρωγοί πλέον της κοινωνικής μόχλευσης. Προπάτορας έγινε η φετινή μας Charli XCX, Sabrina Carpenter, αφού ήδη από πέρσι ένταξε στα κοστούμια της περιοδείας της το χαρακτηριστικό mini φόρεμα-με καρδιά- σε butter yellow απόχρωση, αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια. Η αγάπη του κοινού για το χρώμα φάνηκε στα φετινά Oscar. Ο Timothée Chalamet επιβραβεύτηκε από τα social media με την “οσκαρική” επιλογή του, ντυμένος με πλήρως butter yellow κουστούμι σε δερμάτινη υφή- πρωτοπορία του οίκου Givenchy. Στον αντίποδα, η τραγουδίστρια και πλέον ηθοποιός- γνωστή και ως πριγκίπισσα της kpop- Lalisa Manoban εισήγαγε την on character θεματολογία στο κόκκινο χαλί της σειράς «White Lotus», με την butter yellow εμφάνισή της, υιοθετώντας το χαρακτηριστικό χρώμα του λουλουδιού.

Το ερώτημα είναι: πώς θα το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας; Η απάντηση είναι με μικρά, έξυπνα βήματα. Μια μεγάλη τσάντα ή ένα ζευγάρι sneakers σε αυτή την απόχρωση δίνουν χαρακτήρα ακόμα και στο πιο απλό ντύσιμο. Για τις πιο επαγγελματικές εμφανίσεις, μια ζακέτα σε αυτό το χρώμα πάνω από ένα κουστούμι σε ουδέτερους τόνους- όπως γκρι ή καφέ- σπάει τη μονοτονία της μονοχρωμίας και την χειμερινή ατμόσφαιρα του γραφείου. Φυσικά, το χρώμα αυτό πάει και στα σαλόνια ως ένα ρομαντικό σατινέ φόρεμα ή ένα εξολοκλήρου butter yellow κουστούμι.

Η παρουσία του είναι μη εξαπίνης παντού- από τις πασαρέλες και τα κόκκινα χαλιά μέχρι τις βιτρίνες των καταστημάτων. Ακόμα και σε homewear ή πιτζάμες, το butter yellow γίνεται η πιο γλυκιά πινελιά της άνοιξης.

(Image Credit: Getty Images; Akris, Alaia, Ferragamo, Ariana Grande)

Look it's glinda

Όταν το εκρηκτικό hot pink της Barbie άφησε τη σφραγίδα του στη ποπ κουλτούρα, φάνταζε δύσκολο να το διαδεχθεί κάποιο άλλο χρώμα με την ίδια συναισθηματική φόρτιση. Κι όμως, η σκυτάλη περνά πλέον σε έναν πιο ήρεμο αλλά εξίσου μαγικό χαρακτήρα: τη G(a)linda, την καλή μάγισσα του Wicked, όπως την ερμηνεύει η Ariana Grande.

Οι πουδρέ ροζ εμφανίσεις της τραγουδίστριας την έφεραν πιο κοντά από ποτέ στον ρόλο της- σχεδόν σαν να γεννήθηκε για να την υποδυθεί. Η κορυφαία στιγμή της, εκείνη στη βραδιά των Oscar, με το φόρεμα του οίκου Schiaparelli να απλώνεται σαν αιωρούμενη φούσκα στο κόκκινο χαλί, επιβεβαίωσε τη σύνδεση: το ροζ δεν είναι απλώς χρώμα, είναι αφήγηση.

Στην ίδια ευαίσθητη χρωματική παλέτα με το butter yellow, το πουδρέ ροζ αναδεικνύεται ως χρώμα του ρομαντισμού, της φαντασίας και της συγκρατημένης αισιοδοξίας. Δεν κραυγάζει, ψιθυρίζει. Έχει την ικανότητα να ισορροπεί ανάμεσα στο παιδικό και το διαχρονικό, χωρίς ηλικιακούς περιορισμούς. Δεν είναι ούτε πολύ ροζ, ούτε ψυχρό. Είναι ακριβώς όσο χρειάζεται για να χαρίσει κομψότητα με ευαισθησία.

Οι πασαρέλες το αντιμετωπίζουν σαν καμβά πάνω στον οποίο μπορεί να αποτυπωθεί κάθε στιλιστικό αφήγημα. Ο οίκος ALAÏA το μετέτρεψε σε γλυπτική σύνθεση, με ένα τοπ που αγκαλιάζει το σώμα και μία θεατρική μάξι φούστα που θυμίζει περισσότερο σύγχρονο έργο τέχνης. Ο οίκος AKRIS, με το βλέμμα στραμμένο στη λειτουργικότητα, και την καινοτομία, επανασυστήνει το χρώμα σε techno tulle- ένα ύφασμα με τεχνολογική υφή, σχεδιασμένο για τη γυναίκα που θέλει να συνδυάσει φινέτσα και άνεση.

Αλλά και ο οίκος FERRAGAMO, εμπνευσμένος από τον μινιμαλισμό και τον λυρισμό του μπαλέτου, το εντάσσει σε κομμάτια όπως κορμάκια, κολάν και ζακέτες. Ρούχα που συνδυάζουν πρακτικότητα και χάρη- ικανά να συνοδεύσουν την κάτοχό τους σε μια μέρα γεμάτη υποχρεώσεις, ή σε μια στιγμή προσωπικής φροντίδας, όπως ένα μάθημα pilates.

Το πουδρέ ροζ δεν ζητά προσοχή. Την κερδίζει διακριτικά. Είναι σιωπηλή δύναμη της κομψότητας, ένα χρώμα που γεφυρώνει το όνειρο με την πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να γυρίσουμε σελίδα στα παραμύθια για να τα ζήσουμε, αρκεί να τα φορέσουμε.

(Image credits: Getty Images; Lacoste, Coperni, Prada, Rihanna)

Ζακέτα να πάρεις

Σάββατο βράδυ, το ένα πόδι ήδη έξω από την πόρτα. Στην είσοδο αντηχεί ως αποκύημα η γνώριμη φωνή της Ελληνίδας μάνας: «Ζακέτα να πάρεις!» Παλιά προσταγή, νέα αναγκαιότητα- αφού η εποχή χαρακτηρίζεται από αστάθεια και εξ απηνής αλλαγή. Η κλιματική αλλαγή μάς δίδαξε πώς να γίνουμε οι ίδιοι μητέρα του εαυτού μας. Κάπως έτσι, βγάζουμε από την ντουλάπα μας την αντιανεμική sporty ζακέτα που ενώ κάποτε θα βάζαμε με ντροπή μόνο στο γήπεδο για να τρέξουμε, πλέον την συνδυάζουμε με αυτοπεποίθηση με το καλό μας σατινέ φόρεμα.

Η Rihanna - Riri - μπορεί να μην μας μεγάλωσε, όμως χωρίς αμφιβολία είναι η μητέρα της μόδας. Ό,τι αγγίζει, μετατρέπεται σε τάση. Έτσι και η δική της επιλογή: μια αθλητική ζακέτα ριγμένη πάνω από μια επίσημη εμφάνιση. Ένας φαινομενικά αντιφατικός συνδυασμός, που όμως απογειώνεται χάρη στην ισορροπία ανάμεσα στη λειτουργικότητα και την πρόθεση για fashion statement. Στην τελική αυτός είναι ο πυρήνας της μόδας: το αναπάντεχο που τελικά λειτουργεί.

Χαρακτηριστικός συνδυασμός από τις πασαρέλες του 2025 αποτέλεσε η μωβ ζακέτα- sporty πανωφόρι- που συνόδεψε το ασημί sequin φόρεμα του οίκου COPERNI, αποπνέοντας μια μοντέρνα δυναμική.

Ο οίκος LACOSTE, πιστός στο αθλητικό του DNA, παρουσίασε αδιάβροχες, ημιδιαφανείς καμπαρντίνες, που προσθέτουν μια διακριτική κομψότητα. Δεν παρέλειψε και τις ζακέτες σε γήινες, ήπιες αποχρώσεις- κίτρινο της άμμου και καφέ του χώματος- για τις πιο ευέλικτες επιλογές.

Με καινοτόμο πνεύμα η PRADA, ανέδειξε την ζακέτα ως έκφραση τέχνης. Αντιανεμικά σε ζωηρό κίτρινο και πορτοκαλί φορέθηκαν πάνω από φουτουριστικά φορέματα- το ένα σε μεταλλικό ασημί, το άλλο διακοσμημένο με φτερά. Το αποτέλεσμα; Ένα θεατρικός, avant-garde συνδυασμός, που δείχνει πως η μόδα αγαπάει την ασχήμια.

(Image credits: Getty Images; Torisheji, Louis Vuitton, Dior/ Pinterest; Dior 2005/ Katja Rahlwes Photography; Natalie Portman)

Ο φόβος κάθε γυναίκας

Μη φοβού! Η εποχή της ρίγας επιστρέφει, όχι δειλή και προβλέψιμη όπως τη θυμόμαστε, αλλά τολμηρή, αιχμηρή και στιλιστικά αναγεννημένη. Με σύμμαχο την αυτοπεποίθηση- και αν θες ακόμα και το ozempic- σπάμε την «κατάρα» της ρίγας και την επανατοποθετούμε στο προσκήνιο. Γιατί ναι, το Kate Moss skinny λατρεύει τις ρίγες, και δεν θα τις περιορίσουμε σε ασφυκτικά ριγέ τοπ με μανίκια ¾. Το ριγέ αποκτά ένα νέο/παλιό στυλ αλά John Galliano 2005 DIOR- grudgy μακριά μπλουζοφορεματα με ριγέ πούλιες, γαλλικά καπέλα, σκισμένα fishnet καλσόν και μακριές μπότες. Η ρίγα μεταμορφώνεται σε δήλωση αντιπροσωπεύοντας το παλιό Παρίσι με τη σκηνή του underground.

Το υπέροχο με τις ρίγες είναι η προσαρμοστικότητά τους. Είτε δηλώνεις λάτρης του ριγέ à la Dior το 2005- με κοψίματα, κορσέδες και θεατρικότητα- είτε την πιο σύγχρονη, γαλλική εκδοχή που ενσάρκωσε πρόσφατα η Natalie Portman (ριγέ κορμάκι, κόκκινο κραγιόν, μαύρο καλσόν και αυτή η je ne sais quoi αύρα), η ρίγα γίνεται η πιο κομψή σύμμαχός σου.

Για τις ώρες που η καθημερινότητα απαιτεί σοβαρότητα χωρίς να θυσιάζει το στιλ, ο οίκος TORISHÉJU μάς προτείνει μια μάξι καρό φούστα- σχεδόν γλυπτική- σε συνδυασμό με ένα κοντομάνικο ζιβάγκο. Ένα ντύσιμο που μετατρέπει το πιο άχαρο γραφείο σε γραφείο της VOGUE. Κι όταν το πρόγραμμα ζητά ευελιξία, στρεφόμαστε στην ανεπιτήδευτη κομψότητα του εθνικού look της Γαλλίας: σκούρο μπλε τζιν με ριγέ κορμάκι. Η Dior, αυστηρή κυρία του Παρισιού, γνωρίζει καλά πως αυτός ο συνδυασμός αρμόζει σε κάθε περίσταση- από τη σχολή μέχρι την τοπική πλατεία που μοιάζει, έστω για λίγο, με το Marais.

Στην άλλη όχθη της μόδας, o Nicolas Ghesquière για τον οίκο της LOUIS VUITTON, συνεχίζει να προκαλεί, αυτή τη φορά με ένα μάξι φόρεμα από ριγέ γραμμές που αρνούνται να μπουν σε σειρά: ακανόνιστες, χρωματιστές, σχεδόν ζωγραφισμένες σε παλέτα αφηρημένης τέχνης. Ένα ρούχο που θυμίζει πως, ακόμα και στην πιο γνώριμη φόρμα, υπάρχει πάντα χώρος για φαντασία.

(Image credits: Getty Images; Gabriela Hearst, Chloe, Chanel, Zimmermann)

Πανάκεια των ανεκπλήρωτων ονείρων

Τούλι, αιθέριο και διάφανο. Πρεσβευτής του ρομαντισμού, στοιχείο του αέρα μεταποιημένο σε ρούχο. Είναι η λεπτομέρεια που μας ντύνει με τον πιο ποθητό τίτλο- αυτόν που πολλές φορές ντρεπόμαστε να προφέρουμε: πριγκίπισσα. Γιατί άραγε το τούλι μοιάζει πάντα να ανήκει στον χώρο των παραμυθιών; Ίσως γιατί, σαν καθρέφτης της γυναικείας φύσης, ενσαρκώνει την αγνότητα, την αθωότητα, την ελαφρότητα, τη θηλυκότητα και τη μυθική ομορφιά.

Οι πασαρέλες αυτής της άνοιξης μάς θύμισαν πόσες ζωές μπορεί να ζήσει το τούλι. Από ρομαντικά φορέματα σε παστέλ αποχρώσεις μέχρι ονειρικά boho κομμάτια γεμάτα κίνηση και ελευθερία, οι επιλογές είναι τόσο ανεξάντλητες όσο και η φαντασία μας.

Ο οίκος GABRIELA HEARST πρότεινε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά look της σεζόν: ένα λευκό φόρεμα στολισμένο με χρωματιστές βούλες- μια παραπομπή στον αιώνια μελαγχολικό pierrot, που συνδυάζει το παιχνίδι με τη θλίψη. Αντίθετα, ο ZIMMERMANN εμβάθυνε στο boho πνεύμα, επιλέγοντας ένα αέρινο φόρεμα από μουσταρδί τούλι, ιδανικό για ρομαντικές ψυχές που αναζητούν τον ήλιο. Και η CHANEL, πάντα δοσμένη στην αρχοντική κομψότητα, σχεδίασε τούλινες κάπες με φιόγκους σαν σφραγίδες ευγένειας και χάρης- σαν να ξεπήδησαν από παλιά κινηματογραφική σκηνή του Παρισιού.

Μα επειδή το σήμερα απαιτεί προσαρμογή, το τούλι δεν μένει πίσω. Αντιθέτως, εκσυγχρονίζεται, εξελίσσεται, φοριέται σε μέρη που δεν το περιμένει κανείς. Ένα techno tulle κουστούμι φέρνει το «γυμνό» τούλι στο γραφείο, μια boho πουκαμίσα με πολλές στρώσεις τούλι, όπως αυτή του CHLOÉ, δίνει νέα πνοή στην καθημερινότητα, ενώ τα πιο ακανόνιστα τούλινα φορέματα αναπλάθουν τον κλασικό ρομαντισμό, υποτάσσοντάς τον στον βωμό της σύγχρονης τέχνης και του πειραματισμού.

(Images credit: Getty Images; Vivienne Westwood, Acne Studios, Stella McCartney/ Pinterest; Kim Kardashian)

Έμφαση στο πεντικιούρ

Δεν είναι Y2K. Δεν είναι 2015. Δεν είναι King Kylie. Είναι Kim Kardashian το 2000- όταν ακόμα οι σελίδες των περιοδικών είχαν υφή. Είναι η Kim που περπατά χιλιόμετρα πάνω σε ψηλοτάκουνα peep-toe, σαν να της ανήκει ο κόσμος, όπως η Στικούδη τραγουδάει: «Σε άλλο επίπεδο είμαι, σε τακούνια ψηλά», μόνο που εδώ μιλάμε για το πιο επικίνδυνο εγχείρημα- γιατί το peep-toe σημαίνει δάχτυλα ελαφρώς εκτεθειμένα, φρέσκιο πεντικιούρ και αυτοπεποίθηση στο maximum.

Είναι αυτό το ύφος που έλεγες “πάω στη δουλειά αλλά μπορεί να με καλέσουν και για κοκτέιλ στις 18:00”. Είναι εκείνη η pencil φούστα, το βλέμμα ψηλά, το χαμόγελο μέσα από τον πόνο, η διάθεση λες και ανακάλυψες το ελιξίριο της χαράς. Μόνο η Kimberly... και οι μαμάδες μας το κατάφεραν αυτό- και ναι, μαμά ακόμα δεν σε συγχωρούμε που τα χάρισες όλα, και τώρα ο κόσμος του second hand σε καταριέται.

Η ομορφιά λένε, είναι πόνος. Και τα peep-toe, όσο και αν «δαγκώνουν», τουλάχιστον μας χαρίζουν μια ανάσα- κυριολεκτικά. Δύο δάχτυλα μόνο ξεπροβάλλουν ντροπαλά, αρκετά για να αναπνεύσουν στο λιοπύρι του Ιούλη, αρκετά για να μείνει το μυστήριο άθικτο. Γιατί ποια θέλει κλειστά τακούνια στο γραφείο, όταν τα σανδάλια δεν επιτρέπονται και όταν το άνετο, καλό παπούτσι μοιάζει ανέκδοτο;

Οι φετινές πασαρέλες τίμησαν αυτό το ντελικάτο παιχνίδι αποκάλυψης και απόκρυψης. Στη VIVIENNE WESTWOOD, τα peep-toe αγκάλιασαν άψογα τα πόδια των μοντέλων με την επισημότητα μιας γλυκιάς επανάστασης- συνδυασμένα άλλοτε με ρευστά, απογευματινά φορέματα και άλλοτε με αυστηρά κουστούμια. Η STELLA MCCARTNEY ανανέωσε τη σιλουέτα με λιτές, σχεδόν γλυπτικές γραμμές, σε λευκό και πορφυρό κόκκινο, προσδίδοντας μια φουτουριστική νότα.

Και ύστερα, ήρθαν τα ACNE STUDIOS- να ταράξουν τα νερά. Ψηλές μπότες με peep-toe άνοιγμα, δάχτυλα στον αέρα, τολμηρά, προκλητικά, έτοιμα να κάνουν δήλωση. Μια υπενθύμιση πως κάθε τάση, όσο και αν ανήκει στο παρελθόν, μπορεί να αναστηθεί με έναν αναστεναγμό και ένα καλό πεντικιούρ.