Addison Rae - Addison: αισθησιακός, μοναδικός και αυθεντικά Addison

️️️

️️️Στον ομώνυμο δίσκο της που κυκλοφόρησε στις αρχές του Ιουνίου, η πρώην TikToker αναγεννάται μέσα από τις στάχτες της και επαναπροσδιορίζεται ως η ανερχόμενη pop princess που τόσο είχαμε ανάγκη. 

Η Addison Rae είναι γνωστή. Πολύ γνωστή. Όμορφη, νέα, με μεγάλο κοινό στο TikTok, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο να μην πετύχεις έστω και ένα βιντεάκι της. Γνωρίζοντας λοιπόν την «χαζοχαρούμενη» πλευρά της, ήταν δύσκολο για πολλούς (συμπεριλαμβανομένου και εμού), να συμβαδίσουμε με τη πρώτη της μουσική κυκλοφορία, ονόματι Obsessed. Το έχουμε δει με πολλούς “influencers” που προσπάθησαν να εισχωρήσουν στη μουσική βιομηχανία, αποτυγχάνοντας παταγωδώς (Charli & Dixie D’amelio, Loren Gray και άλλους). Συνεπώς, η πρώτη γεύση που μας χάρισε η τότε εικοσάχρονη TikToker δεν υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες, με τους κριτικούς να επικρίνουν την κοινότοπη μουσική παραγωγή & την έλλειψη λυρικού περιεχομένου. Βλέπεις, πλέον ζούμε σε μια εποχή που παίρνεις feedback ακόμα και αν δεν το ζητήσεις. Η αποτυχία του πρώτου της τραγουδιού ήταν σχεδόν καταστροφική για την Addison, της οποίας το όνειρο μιας ποπ σταρ σχεδόν εξαφανίστηκε. Πως, όμως, κατάφερε να σπάσει αυτόν τον κύκλο και να ανακάμψει με ένα από τα πιο φαντασμαγορικά rebrandings των τελευταίων ετών; 

Το να κυκλοφορήσεις τον πρώτο δίσκο σου αποκαλώντας τον με το μικρό σου όνομα είναι μια πολύ τολμηρή κίνηση. Όχι μόνο προσδιορίζεις το ποιος είσαι, αλλά ταυτόχρονα ανοίγεις τις πόρτες του κόσμου σου σε ανθρώπους που είναι έτοιμοι να σε κατακρίνουν. Ακόμα και οι θρύλοι της μουσικής βιομηχανίας (Beyoncé, Janet Jackson, Britney Spears κ.ά), καλλιτέχνες με χρόνια επιτυχίας στη μουσική σκηνή, ονόμασαν τον δίσκο τους με το όνομα τους αφού βεβαιώθηκαν ότι είχαν χτίσει γερά θεμέλια για την καριέρα τους και μπόρεσαν επιτέλους να πουν «Αυτός/ Αυτή είμαι». Η Addison φάινεται να γνώριζε ποια είναι εξ αρχής. Στον ομώνυμο δίσκο της που κυκλοφόρησε στις αρχές του Ιουνίου, η πρώην TikToker αναγεννάται μέσα από τις στάχτες της και επαναπροσδιορίζεται ως η ανερχόμενη pop princess που τόσο είχαμε ανάγκη. 

Λίγο μετά την πρώτη της αποτυχία, τα ακυκλοφόρητα demos της Addison διέρρευσαν στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένου και του demo της Lady Gaga με όνομα Nothing On (But the Radio). Το να βλέπεις την δουλειά σου να διαρρέει ως καλλιτέχνης πρέπει να είναι μια αρκετά στενάχωρη εμπειρία, για την Addison όμως ήταν το μέσο που την οδήγησε στο cult icon που είναι σήμερα. Βλέποντας την επιτυχία που γνώρισαν τα αδημοσίευτα κομμάτια της, η δισκογραφική της εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και κυκλοφόρησε το πρώτο της EP, το AR, ονοματισμένο μετά από τα αρχικά της. Σε αυτό το μίνι δίσκο, συμπεριλαμβάνονται τα πολυαγαπημένα κομμάτια, καθώς και μια συνεργασία με την Charli xcx. Η Βρετανίδα τραγουδίστρια έπαιξε έναν υψίστης σημασίας ρόλο στην αναγνωρισημότητα της Addison από το κοινό. Όντας και η ίδια ένα cult icon, μια τραγουδίστρια με πολύ μεγάλο niche κοινό, όταν η Charli κυκλοφόρησε την ρεμίξ εκδοχή του Von Dutch, οι fans της ερωτεύτηκαν με την Addison.  

Επομένως, αν μου έλεγες το 2021 ότι η Addison θα κυκλοφορήσει έναν από τους καλύτερους και πιο αναμενόμενους δίσκους του 2025, η αντίδραση μου λογικά θα ήταν να γελάσω. Παρ’ όλα αυτά, το άλμπουμ της είναι πολλά υποσχόμενο και αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία στον κατάλογο της τραγουδίστριας. 

Όταν ακούς το Addison ξεχνιέσαι, χορεύεις, ζεις την στιγμή και έχεις το τέλειο soundtrack να σε συνοδεύει. Το Lana Del Rey-ικο Summer Forever είναι η ακριβής αναπαράσταση ενός κοριτσιού με τα μαλλιά της έξω από το παράθυρο και τον αέρα να φυσάει στο πρόσωπο της. Το New York, από τα πιο δυνατά highlights του δίσκου, είναι κινηματογραφικό, με το δυνατό μπάσο και το ζωντανό outro να αφήνουν μια εσάνς από το Brat. Πόσο αισθητικά ωραίο ακούγεται να λέει η Addison Kick drum, chew gum και μετά να μπαίνει το μπάσο στο τραγούδι; Προσωπικά μου θυμίζει, επίσης, το I Love New York της Madonna, μιας από τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις της Addison, που θυμόμαστε και στο αστραφτερό Aquamarine. Το όνομα της Madonna (καθώς και αυτά της Lana και της Gaga) ακούμε και στο Money is Everything, ένα τραγούδι που μπορεί να παρερμηνευτεί πολύ εύκολα για την χαζοχαρουμενοσύνη του και που όμως λειτουργεί τέλεια για την Addison. Το High Fashion ενδεχομένως να είναι και το πιο περίπλοκο, καθώς και το πιο υποτιμημένο από τα singles, με την καλλιτέχνιδα να τραγουδά περί υψηλής μόδας πάνω σε μια trap και EDM παραγωγή. 

Κάτι που κάνει τον δίσκο μοναδικό και ξεχωριστό, είναι ο τρόπος με τον οποίον η τραγουδίστρια επιλέγει να φέρει στο φως τα συναισθήματα της. Το Times Like These, παραδείγματος χάριν, είναι ένα trip-hop, νοσταλγικό κομμάτι που συνοδεύεται από εξίσου νοσταλγικούς και ευάλωτους στίχους (“Am I too young to be this mad/ Am I too old to blame my dad”). Τέτοια ειλικρίνεια διακρίνουμε και στο In The Rain, το οποίο μιλά για την απόκρυψη του πόνου πίσω από την δημόσιά της εικόνα (“Misunderstood but i’m not gonna sweat it”). 

Στην οντότητα του, το άλμπουμ είναι μια εξαιρετική πρώτη προσπάθεια από μια καλλιτέχνιδα με όραμα, ιδέες και δημιουργικότητα. Η εικόνα της είναι προσεγμένη και μελετημένη, πράγμα που βλέπουμε και μέσα από τα υπέροχα και μοναδικά της βίντεο κλιπ. 

Αυτό που κάνει τον δίσκο τόσο ξεχωριστό, όμως, είναι η συνεργάτιδες της Addison, καθώς ο δίσκος είναι δημιουργημένος από τρεις γυναίκες. Η Luka Kloser και η Elvira Anderfjärd, οι δύο παραγωγοί του δίσκου, έχουν αφήσει τα μουσικά τους αποτυπώματα σε κάθε τραγούδι, φέρνοντας νέες ιδέες, διαφορετικές από τις τάσεις της εποχής. Ακόμα και τα δύο interludes που έχει ο δίσκος, ένας δίσκος σχετικά μικρός, είναι τόσο ενδιαφέροντα που η ύπαρξη τους δεν περνάει απαρατήρητη. 

Πάντως εμείς το μόνο που περιμένουμε είναι να δούμε πόσο μακριά θα πάει η Addison, όπως αναρωτιέται και η ίδια στο Times Like These.