Τιμόνι, προέκταση της ζωής μας

Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να παρατηρώ ιδιαίτερα την οδηγική συμπεριφορά του κόσμου στους δρόμους της πόλης μου, καθώς έχω αποκτήσει και εγώ, εδώ και κάποιους μήνες, το δίπλωμα οδήγησής μου.

Παρατηρώντας τους υπόλοιπους οδηγούς και τους τρόπους με τους οποίους κινούνται, έχω ανακαλύψει ότι κάποια φαινόμενα οδηγικής συμπεριφοράς επαναλαμβάνονται από πολλά άτομα καθημερινά. Μήπως η συμπεριφορά ενός οδηγού αποτελεί την αντανάκλαση του ψυχολογικού του κόσμου αλλά και της γενικότερης ψυχολογικής κατάστασης της σύγχρονης κοινωνίας;

Οι ρυθμοί ζωής της τωρινής εποχής είναι εξαιρετικά γρήγοροι και χαρακτηρίζονται από την επικράτηση της εργασιομανίας. Το αποτέλεσμα; Αύξηση των επιπέδων άγχους καθώς και της βιασύνης, μιας και τα προγράμματα των ανθρώπων περιέχουν τόσο πολλές δραστηριότητες που υπάρχει μικρό χρονικό περιθώριο από τη μία στην άλλη.

Αυτό μπορεί να μεταφράζεται σε απότομες αλλαγές λωρίδων, άσκοπες επιταχύνσεις, παραβιάσεις κόκκινων φαναριών αλλά και προτεραιότητας, χρήση χειρονομιών, συνεχόμενη χρήση κόρνας και φωνές μεταξύ θυμωμένων οδηγών.

Έτσι, η οδήγηση μετατρέπεται σε έναν τρόπο για τον μέσο άνθρωπο να "ξεδώσει" και να απελευθερώσει όλο το άγχος και την ένταση που του προκαλεί ο σύγχρονος ρυθμός λειτουργίας της κοινωνίας, ενώ κάποτε μπορεί να αποτελούσε έναν τρόπο απόδρασης, χαλάρωσης και εκτίμησης της διαδρομής περισσότερο από τον προορισμό ή τον σκοπό της μετακίνησης.

Μήπως αυτό αντικατοπτρίζει και την γενικότερη φιλοσοφία της εποχής μας; Και αν ναι ποιο είναι το αποτέλεσμα;