Εδώ και έναν μήνα, περίπου, έχει ξεκινήσει μία εκμηδένιση και καταπάτηση της τέχνης και του πολιτισμού χωρίς προηγούμενο. Ξεκίνησε ως μία σκέψη, μία ενδεχόμενη ιδέα και πλέον έχει μπει αποφασιστικά στην ζωή μας και παρά τις καθημερινές προσπάθειες τόσο των καλλιτεχνών όσο και των πολιτών που συμμερίζονται την κατάφωρη αδικία, η πολιτεία έχει αποφασίσει για ακόμη μία φορά να ακολουθήσει την τεχνική του "δεν κατάλαβα τι έχει γίνει".
Στην ουσία το προεδρικό διάταγμα με αριθμό 85, με υποστηρικτή σαφώς την τωρινή κυβέρνηση, αυθαίρετα και χωρίς να προσμετρά τα δικαιώματα και την υπόληψη των εμπλεκόμενων, δηλαδή των ηθοποιών και των χορευτών, τους κατατάσσει στους ανειδίκευτους εργάτες. Πρακτικά αυτό δεν σημαίνει απλώς ότι δεν υπολογίζεται το πτυχίο τους καθώς ισούται πλέον με αυτό του γενικού λυκείου, αλλά στην ουσία τους στερούνται θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα. Δεν θα μιλήσω για το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η γενέτειρα του πολιτισμού και του θεάτρου, γιατί και της δημοκρατίας θεωρητικά είναι αλλά οι ίδιοι οι κάτοικοί της δεν επιτρέπεται να έχουν λόγo σε ζητήματα που τους επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό. Το πραγματικό πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το ίδιο κράτος αυτοαναιρείται και πιστεύει πως τα δημόσια πτυχία που με δυσκολία έχουν προσφέρει σε πολύ επιλεγμένα άτομα αντιστοιχούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η κυβέρνηση δείχνει ασέβεια όχι μόνο στους σπουδαστές και στους καθηγητές, αλλά και στις δυνατότητες των δημόσιων δομών.
Οι αποφάσεις δεν θα έπρεπε να λαμβάνονται τόσο απερίσκεπτα, λοιπόν, ιδίως όταν κλονίζονται οι υπολήψεις και οι οικονομικές απολαβές σε έναν τόσο ευρύ κλάδο. Όπως ανέφερα, δεν μιλάμε μόνο για υποβάθμιση του πτυχίου αλλά για μείωση των μισθών, μείωση των συντάξεων και, κατά κάποιον τρόπο, ώθηση προς τον ιδιωτικό τομέα καθώς ο δημόσιος εκ προθέσεως, όχι μόνο δεν τους εξυπηρετεί, αλλά τους προσβάλλει κιόλας. Η λύση, σαφώς, δεν είναι η μείωση της σοβαρότητας των όσων έχουν ειπωθεί, ούτε ο αποπροσανατολισμός των ενδιαφερομένων με υποσχέσεις που πρακτικά είναι ανέφικτες. Οι πολίτες θέλουν απαντήσεις και ουσιαστικές αλλαγές προκειμένου η Ελλάδα της ιδιοτέλειας και της εκμετάλλευσης επιτέλους προχωρήσει σε ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για όλους και όχι μόνο για τους επιχειρηματίες και την άρχουσα τάξη. Ο αγώνας για την ίση μεταχείριση θα συνεχιστεί και εύχομαι για μία φορά να εισακουστεί.
Comments