Οι πρόσφατες δηλώσεις της κυβέρνησης μας δείχνουν πως η γραμμή μεταξύ αυτοϋπεράσπισης και χυδαιότητας έχει θολώσει.
Κύριοι Υπουργοί, παρακαλούμε πάψτε. Υπό το φως της επικείμενης πορείας για το έγκλημα στα Τέμπη, ολόκληρη η Ελλάδα είναι σε ετοιμότητα να βγει και πάλι στους δρόμους για να απαιτήσει δικαιοσύνη. Αυτή είναι μια κίνηση που θεωρείται αυτονόητη σε κάθε δημοκρατικό και ελεύθερο κράτος – ωστόσο τις τελευταίες μέρες πολλά μέλη της κυβέρνησης, με σούπερ σταρ τον κ. Βορίδη και τον κ. Γεωργιάδη, προσπαθούν με πολλαπλούς τρόπους να υπονομεύσουν και να υποβιβάσουν την αξία της διαμαρτυρίας, με βιτριολικό, μάλιστα, και απεχθές ύφος.
Η στάση της κυβέρνησης πάνω στο ζήτημα είναι γνωστή και δεν έγινε πρόσφατα αντιληπτή από το κοινό. Και παρότι, μέχρι ένα σημείο τουλάχιστον, είναι κατανοητό να υπερασπίζεται μια κυβέρνηση το έδαφος της, η γραμμή μεταξύ χυδαιότητας και αυτοϋπεράσπισης φαίνεται να θολώνει όλο και περισσότερο με το συγκεκριμένο επιτελείο. Εδώ και δυο χρόνια, κυβερνητικοί εκπρόσωποι και υπουργοί αναλώνονται στη σημειολογία λέξεων (ουδείς υπουργός το αποκάλεσε «έγκλημα») και καταφεύγουν σε σχεδόν εφηβική αυτοάμυνα, αντί να εστιάσουν στην απλούστατη πεμπτουσία του θέματος: ένα κρατικό έγκλημα κόστισε τις ζωές 57 ανθρώπων. Τόσο απλό.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Γεωργιάδη έχουν προκαλέσει τον απόλυτο προβληματισμό. Πάντοτε ήταν γνωστές οι απόψεις του και οι υστερικές του αντιδράσεις στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πάνελ, ήδη από την εποχή που ήταν βουλευτής για το ακροδεξιό κόμμα ΛΑΟΣ. Αυτή τη φορά, όμως, οι δηλώσεις του ήταν κάτι παραπάνω από ανάρμοστες, οριακά παράνομες. Σε πρόσφατη συνέντευξη του στο ActionTV ο ίδιος ισχυρίστηκε, βασιζόμενος στα λεγόμενα της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη Βουλή, πως το να αποκαλείται «έγκλημα» αντί για «δυστύχημα» αυτό που συνέβη στα Τέμπη είναι μια απόπειρα των γονέων -δικηγόρων, αλλά εμμέσως βάλει και τους γονείς- να παραλάβουν περισσότερα χρήματα από το κράτος. Προχώρησε στη συνέχεια σε ντελίριο, όπως συνηθίζει εξάλλου, που εξέφραζε την οργή του στο να αποκαλούν τον ίδιο και την κυβέρνηση «εγκληματίες» και «δολοφόνους». Κι εύλογα αναρωτιέται κανείς, πώς να τους αποκαλέσουμε δηλαδή;
Το πρόσχημα του κ. Γεωργιάδη και του κ. Βορίδη δεν είναι ακριβώς η υπεράσπισης της κυβέρνησης με επιχειρήματα. Σπάνια έχουν εμφανιστεί στη Βουλή, από πλευράς τους έστω, βάσιμα επιχειρήματα, στηριγμένα στο νόμο και στο Σύνταγμα. Είναι πλέον ξεκάθαρο πως η οργή τους πηγάζει από την ανικανότητα τους να δεχθούν κριτική και να αναλάβουν ευθύνες. Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα παραφροσύνης και λαϊκισμού η «φτερούγα» προστασίας είναι αυτή του πρωθυπουργού, η οποία έγινε ολοφάνερη στην τελευταία του δήλωση: «…αυτά ξέραμε, αυτά είπαμε». Αυτή η δήλωση, ύστερα από δυο χρόνια συγκάλυψης και διαμαρτυρίας, είναι από τις χυδαιότερες που έχουν ειπωθεί στους Έλληνες πολίτες. Πώς να εμπιστευθούμε την δικαιοσύνη μετά από αυτό;
Μέσα σε μόλις μιάμιση εβδομάδα έχουν λεχθεί τα πιο αστεία σχόλια που έχει κάνει η κυβέρνηση – και τα αποκαλούμε αστεία όχι γιατί δεν είναι σημαντικά φυσικά, αλλά γιατί αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης έχει ξεπεράσει πια το επίπεδο της θρασυδειλίας κι έχει φτάσει σε αυτό της γελοιότητας. Κι αυτή η γελοιότητα ακριβώς είναι που στέκεται ανάμεσα στους πολίτες και την εκτέλεση της δικαιοσύνης και αυτό την κάνει επικίνδυνη. Αν αυτό δεν θεωρείται εγκληματικό, δεν γνωρίζουμε τι άλλο να πούμε. Πριν λίγες μόλις μέρες ο κ. Βορίδης, καλεσμένος σε ένα τηλεοπτικό πάνελ του OPEN, θεώρησε πως ήταν εύστοχο να υποβιβάσει την σημασία της εθνικής αυτής τραγωδίας συγκρίνοντας την με άλλα σοβαρότερα, κατά τον ίδιο, θέματα, όπως η κλιματική αλλαγή. Που ούτε και για αυτό το θέμα έχει ενεργήσει ιδιαίτερα το υπουργείο Επικράτειας, αλλά μάλλον είναι καλύτερο να αναφέρουμε αερολογίες παρά να αναλαμβάνουμε ευθύνες. Αυτή είναι η γραμμή της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά, δεν προκαλεί πλέον καμία έκπληξη.
Θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε ώρες να αναλύουμε τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη και των εκπροσώπων του, αλλά τότε θα χάναμε κι εμείς με τη σειρά μας την ουσία των πραγμάτων. Είναι κρίμα να τίθεται μέχρι σήμερα υπό αμφισβήτηση από την κυβέρνηση το τι συνέβη εκείνο το αποτρόπαιο βράδυ στα Τέμπη και να γίνεται gaslighting στους πολίτες – κανένας δεν ψήφισε κάτι τέτοιο. Είναι κρίμα να βλέπουμε να εξαφανίζεται και ύστερα να βρίσκεται νεκρός ο γιος της εισαγγελέα που ανέλαβε την υπόθεση, όπως και το να λοιδορούνται οι γονείς που έχασαν τα παιδιά τους σε αυτό το εγκληματικό συμβάν. Οι εικόνες αυτές από την Ελλάδα του σήμερα φαντάζουν να έχουν ξεπηδήσει από επιστημονική φαντασία, γραμμένες για κάποιο σίριαλ. Αυτές, λοιπόν, τις εικόνες επιλέγουμε να πετάξουμε και στη θέση τους να βάλουμε αυτές της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, με έμπρακτη προσπάθεια και όχι μονάχα αισιόδοξες σκέψεις. Την Παρασκευή ολόκληρη η Ελλάδα θα κάνει για άλλη μια φορά το αίτημα της ηχηρό σε όλους τους δρόμους.
Commentaires