Από δισεκατομμύρια ευρώ κερδών στις πλάτες ενός ξεκληρισμένου λαού, μέχρι την άρση βουλευτικής ασυλίας εντός του ελληνικού κοινοβουλίου, από την καθοδηγούμενη από συγκεκριμένα συμφέροντα ερμηνεία των δημοσιογραφικών αξιών, μέχρι την βύθισή τους στην απόλυτη λήθη, η ιστορία αυτή χαρακτηρίζεται από τόσες δημοσιογραφικές κορωνίδες που πραγματικά δεν ξέρει κανείς "από πού να την πιάσει και πού να την αφήσει". Ας διατρέξουμε, λοιπόν, τα γεγονότα.
"Παρατηρούμε πως ελληνικές εταιρείες παρέχουν σχεδόν τον μεγαλύτερο στόλο δεξαμενόπλοιων για τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου", ήταν τα λόγια του Ουκρανού προέδρου Β. Ζελένσκι σε οικονομικό συνέδριο στην Αθήνα. Βεβαίως, οι ισχυρισμοί μόνο ανυπόστατοι δεν ήταν, καθώς προγενέστερη και μεταγενέστερη διεθνής ερευνητική δημοσιογραφία ήρθε να τα τεκμηριώσει.
Η Guardian αποκαλύπτει ότι η ουκρανική Εθνική Υπηρεσία Πρόληψης κατά της Διαφθοράς έστειλε οργισμένη επιστολή τον περασμένο Αύγουστο στο σώμα που ασφαλίζει το 90% των μεταφορικών υπερωκεάνιων, γνωστό ως IGP&I, αφού το τελευταίο δεν είχε αποτρέψει τα μέλη του από την μεταφορά ρωσικού πετρελαίου. Η ουκρανική κυβέρνηση αναφέρει συγκεκριμένα ότι πέντε (5) εταιρείες ελληνικής ιδιοκτησίας μετέφεραν δεκαεννέα (19) εκατομμύρια τόνους πετρελαίου αξίας δεκαέξι δισεκατομμυρίων ευρώ (16.000.000.000 €), μόνο εντός της άνοιξης του 2022. Πρόκειται για το 1/3 των συνολικών εξαγωγών πετρελαίου της Ρωσίας κατά τους μήνες εκείνους!
Εντωμεταξύ, ήδη από τον Μάιο είχε δημοσιευθεί η "Lloyd’s List", έρευνα που υπογράμμιζε την αύξηση μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου από ελληνικά δεξαμενόπλοια κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το συμπέρασμα αυτό δημοσιοποιεί και το Politico τον ίδιο μήνα, γράφοντας χαρακτηριστικά πως τον Απρίλιο εβδομήντα έξι (76) από τα εκατόν ογδόντα (180) τάνκερς που μετέφεραν ρωσικό πετρέλαιο είχαν Έλληνα ιδιοκτήτη, ενώ κατά την ίδια περίοδο την προηγούμενη χρονιά αριθμούσαν μονάχα τριάντα (30).
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2022, η Investigate Europe καταγγέλλει ανοιχτά στον δημόσιο διάλογο, με ονοματεπώνυμα και φωτογραφίες, τους εφοπλιστές με αυξανόμενα κέρδη από τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου. Μεταξύ αυτών κατονομάζονται οι Έλληνες Γιώργος Οικονόμου, Βαρδής Βαρδινογιάννης, Ευάγγελος Μαρινάκης και Ιωάννης Αλαφούζος, και οι εταιρείες στις οποίες επιτελούν πρόεδροι ή ιδιοκτήτες. Αναγράφονται, επίσης, οι αριθμοί μεταφορών καθώς και οι τόνοι του ρωσικού πετρελαίου που μετέφεραν τα τάνκερ τους.
Οι παραπάνω αναφορές καθίστανται ενδεικτικές, καθώς ο κατάλογος συνεχίζεται, διόλου σύντομος. Ακούσατε κάτι σχετικό στα κανάλια πανελλήνιας εμβέλειας; Ενδεχομένως στον σταθμό ΣΚΑΙ, που τυχαίνει να αποτελεί ιδιοκτησία της οικογένειας Αλαφούζου; Μήπως στο ALPHA ή το STAR του ομίλου Βαρδινογιάννη, ή ακόμη στο MEGA του κ. Μαρινάκη; Σκληρή κριτική στον κ. Πούτιν και αγαθοεργίες προς τον ουκρανικό λαό από τους ίδιους ανθρώπους που συντηρούν οικονομικά τη Ρωσία, προσφέροντας διέξοδο στα εμπορικά της αδιέξοδα.
Τι απαντούν οι κύριοι αυτοί; Αμέσως μετά τις δηλώσεις Ζελένσκι, ο Ε. Μαρινάκης έσπευσε να δηλώσει, λίγο-πολύ, ότι δεν κάνει κάτι παράνομο, καθώς όλες οι διαδικασίες έχουν εγκριθεί πρωτύτερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έχει απόλυτο δίκιο. Καθώς, η ευρωπαϊκή πρόταση περί ολικού εμπάργκο στη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου δεν εγκρίθηκε, με την Ελλάδα να πρωτοστατεί στις αντιρρήσεις, ασκώντας πιέσεις προς την κατεύθυνση αυτή με Μάλτα και Κύπρο. Εντέλει, η πολιτική της ΕΕ αμβλύνθηκε, παρατείνοντας την εφαρμογή του εμπάργκο σε βάθος έξι μηνών. Αναμένεται η ανακοίνωση της ενεργοποίησής του τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου (αύριο).
Η ιστορία, όμως, δεν τελειώνει εκεί. Στις 20 Οκτωβρίου ο βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου Κλέων Γρηγοριάδης λαμβάνει μηνυτήρια αναφορά από τον Γ. Αλαφούζο για συκοφαντική δυσφήμιση, σχετικά με λεγόμενά του για τον τελευταίο από το βήμα της Βουλής, όπου και του απέδωσε τον χαρακτηρισμό "κάθαρμα" επικαλούμενος τα προαναφερθέντα γεγονότα. Ακολουθούν πύρινοι λόγοι από τον βουλευτή του μικρότερου κόμματος του κοινοβουλίου, ο οποίος και απαιτεί, εν συνεχεία, την άρση της βουλευτικής του ασυλίας, ώστε να "κριθεί από τον φυσικό του δικαστή". Η άρση της ασυλίας εντάσσεται στην ατζέντα του κοινοβουλίου στην ολομέλεια της 16ης Νοεμβρίου, όποτε και υπερψηφίζεται με εκατόν ογδόντα (180) ψήφους.
Φυσικά, το ποιος και σε τι βαθμό έχει δίκιο θα το κρίνει το δικαστήριο. Αποτελεί, ωστόσο, άξιο απορίας, το γεγονός πως τίποτα από τα προαναφερθέντα δεν κρίθηκαν άξια δημοσιογραφικά να κοσμήσουν τα δελτία ειδήσεων των "μεγάλων" καναλιών. Ηθικές καταγγελίες σε Έλληνες εφοπλιστές, ιδιοκτήτες ή μετόχους των μέσων αυτών, από τον διεθνή τύπο για έμμεση οικονομική εμπλοκή στον πόλεμο που τα ίδια μέσα καταδικάζουν, μηνυτήριες αναφορές προς βουλευτή από συμπατριώτη εφοπλιστή, άρση της βουλευτικής ασυλίας...
Ούτε δύο μήνες δεν έχουν περάσει από τη Διεθνή Εβδομάδα Δημοσιογραφίας που διοργάνωσε το iMEdD στην ελληνική πρωτεύουσα με τίτλο: "A matter of Trust" ("Ζήτημα Εμπιστοσύνης"). Κύριο ερώτημα προς συζήτηση το εξής: "Πώς θα ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του κοινού;". Από τη θέση του πολίτη, ενδεχομένως να γελούσα με την ειρωνεία. Ως φοιτητής Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ, όμως, αισθάνομαι απλώς απογοήτευση.
Comments